ZASTOSOWANIE
Zgarniacz denny wielołopatowy jest wykorzystywany w radialnych osadnikach wstępnych o średnicach Ø 8÷50 m do zgarniania sedymentującej zawiesiny z dna osadnika do leja centralnego. Zgarniacz wielołopatowy może przemieszczać ciężkie osady denne, ponieważ kąt natarcia osadu na lemiesz zgarniacza jest niewielki.
BUDOWA I ZASADA DZIAŁANIA
Głównymi elementami zgarniacza wielołopatowego są listwy zgarniające [lemiesze] z fartuchem gumowym w strefie przydennej. Łopaty zgarniające przymocowane są do wspólnej ramy, tworząc zespół [wózek]. Wózki mogą być wleczone na kołach samoustawczych po dnie zbiornika lub podwieszane na stałe. Każdy zespół łopat mocowany jest do pomostu technicznego przy pomocy cięgien. Niezależnie od sposobu mocowania, cięgna wózków połączone są wzajemnie prętami krzyżowymi, co sprawia ze zespół jest sztywny i stabilny geometrycznie. Ilość wózków zależy od średnicy osadnika radialnego.
Dla wózków wleczonych na kołach opcją dodatkową jest możliwość wykonania mechanizmu, który pozwala na wyciągnięcie zespołu ponad zwierciadło ścieków i dokonania inspekcji lub wymiany kół podporowych i/lub fartuchów gumowych bez konieczności opróżniania zbiornika. Mechanizm składa się z rewersyjnego przesuwu bocznego wózka spod koryta i systemu wciągarek korbowych do wynurzenia lemieszy.
Pomost zgarniacza radialnego wraz ze zgrzebłem dennym porusza się ze stałą prędkością kątową. Każdy pełny obrót zgarniacza powoduje przemieszczenie się warstwy zalegającego na dnie osadu jedynie o długość pojedynczej łopaty. Czas zalegania osadu na dnie równy jest iloczynowi ilości łopat i czasu pełnego obrotu zgarniacza. Zalecane prędkości liniowe zespołu napędowego poruszającego się po bieżni mieszczą się w granicach 4-7 cm/s w zależności od średnicy osadnika.
|